Bitwa o Ostendę Historia europejska [1601-1604]

Bitwa pod Ostendą (15 lipca 1601–22 września 1604). Hiszpańska walka o wyrwanie portu Ostenda, ostatniej protestanckiej osady we Flandrii, z rąk Holendrów trwała ponad trzy lata i była najkrwawszą bitwą holenderskiego buntu. Taka była długość i przemoc, że stał się znany jako „Nowa Troja”.

Po bitwie o Nieuwpoort władcy hiszpańskiej Holandii zwrócili uwagę na zdobycie ostatniej holenderskiej enklawy we Flandrii. 15 lipca 1601 r. Hiszpańska armia licząca 20 000 żołnierzy pod dowództwem Alberta z Austrii obległa Ostendę. Garnizon miejski liczył 3500, dowodzony przez angielskiego generała Francisa Vere.

Zimą 1601 r. Choroba i śmierć znacznie osłabiły obrońców. Aby powstrzymać nadciągający atak Hiszpanii i dać czas na przybycie posiłków drogą morską, Vere wezwał do porozumienia z Albertem. Podstęp zadziałał i pozwolił na lądowanie 1200 ludziom. Kiedy 7 stycznia 1602 r. Hiszpanie rozpoczęli atak, zostali odepchnięci i ponieśli 1000 ofiar po błędnym obliczeniu przypływów.

Do marca 1602 r. Garnizon anglo-holenderski wzrósł do 7 000, regularnie dostawano zapasy, a postanowienie Ostendy wydawało się niewzruszone. Nadzieja przyszła dla Hiszpanów w postaci włoskiego generała Ambrogio Spinola, który przybył do Niderlandów z armią 9 000. Spinola, bogaty syn genueńskich bankierów, zaoferował sfinansowanie oblężenia w zamian za dowództwo nad armiami i uczynił to we wrześniu 1602 r.

Włoscy inżynierowie Spinoli użyli min, by zniszczyć obronę Ostendy, a obrońcy zostali odpędzeni powoli, ale z pewnością w krwawych potyczkach w okopach wokół miasta. Ostenda ostatecznie poddała się 22 września 1604 roku, a Spinola triumfalnie wkroczył do miasta.

Straty: hiszpański, 60 000 zabitych; Anglo-holenderski, 30 000 zabitych.