The Housing Market Crash | Inside the Meltdown and Behind the Big Short (Może 2024)
Ben Bernanke, w całości Benjamin Shalom Bernanke (ur. 13 grudnia 1953 r., Augusta, Georgia, USA), amerykański ekonomista, który był przewodniczącym Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej („Fed”; 2006–14).
Kartkówka
Famous American Faces: Fact or Fiction?
Daniel Boone był znanym amerykańskim odkrywcą.
Bernanke dorastał w Dillon w Południowej Karolinie, gdzie jego ojciec pracował jako farmaceuta, a matka jako nauczycielka. Ukończył ekonomię na Harvard University (1975) i uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. z Massachusetts Institute of Technology (MIT; 1979). Jego pierwszą profesorską nominację odbył na Uniwersytecie Stanforda, gdzie wykładał ekonomię w latach 1979–1985. Został profesorem zwyczajnym w 1985 r., Kiedy przeniósł się na Uniwersytet Princeton, i pracował jako profesor wizytujący zarówno na New York University, jak i MIT. Publikowany szeroko na temat różnych zagadnień gospodarczych - w tym makroekonomii, polityki pieniężnej, wielkiego kryzysu i cykli koniunkturalnych - Bernanke otrzymał zarówno stypendium Guggenheima, jak i Sloana, aw 2001 r. Został redaktorem American Economic Review. W następnym roku został powołany do Rady Gubernatorów Fed i zyskał sławę dzięki dogłębnym badaniom i dyplomacji, gdy opinie gubernatorów były odmienne. Jego mocne strony polityczne były również widoczne na początku 2005 r., Kiedy został mianowany przewodniczącym Rady Doradców Ekonomicznych Prezydenta.
W 2005 roku Bernanke został nominowany przez US Pres. George W. Bush zastąpi Alana Greenspana na stanowisku prezesa Fed. Objął urząd 1 lutego 2006 r. Dzięki swojemu silnemu doświadczeniu akademickiemu Bernanke stanowił wyraźną przerwę od poprzednich prezesów Fed, którzy zwykle pochodzili z Wall Street. Chociaż oczekuje się, że utrzyma styl zarządzania fiskalnego ustanowiony przez Greenspan, wprowadził pewne ważne zmiany w Fed, głównie w zakresie inflacji. Chociaż jego poprzednik odrzucił cel inflacyjny, Bernanke wolał określony cel inflacyjny, który, jak wierzył, przyniesie wzrost gospodarczy i stabilność. We wrześniu 2008 r. Współpracował z Bushem i sekretarzem skarbu USA Henry'm Paulsonem przy opracowywaniu nadzwyczajnej ustawy o stabilizacji gospodarczej, która miała na celu ochronę amerykańskiego systemu finansowego podczas kryzysu kredytów hipotecznych typu subprime, poważnego spadku płynności na rynkach kredytowych na całym świecie spowodowanego powszechnym straty w sektorze kredytów hipotecznych subprime.
Chociaż środki pomogły ustabilizować sektor bankowy, cała gospodarka walczyła o poprawę, a Bernanke stał się przedmiotem dużej kontroli. Chociaż niektórzy uważali go za uniknięcie katastrofy, inni twierdzili, że on i Fed zrobili niewiele, aby zapobiec kryzysowi. Jego przesłuchania w Senacie przez drugą kadencję okazały się sporne, ale w styczniu 2010 r. Potwierdzono go 70–30. Po ukończeniu kadencji w 2014 r. Bernanke zastąpiła Janet Yellen.
Bernanke przyczynił się do powstania wielu tomów dotyczących ekonomii, aw 2000 r. Wydał kompendium swoich pism na temat wielkiego kryzysu. Rezerwa Federalna i kryzys finansowy (2013) zebrały serię czterech wykładów, które wygłosił w 2012 r. Na temat genezy i historii Fed oraz jego wysiłków na rzecz rozwiązania krachu finansowego w 2008 r. Odwaga do działania: wspomnienie kryzysu i jego następstwa (2015) dokumentuje jego doświadczenia jako prezesa Fed.
