WSZYSTKIE BRONIE Z DUSZ BOSSÓW DARK SOULS 3 PL CIEKAWOSTKI (Może 2024)
Big Bertha, niemiecki Dicke Bertha, haubica 420 mm (16,5 cala), która została po raz pierwszy użyta przez armię niemiecką do bombardowania fortów belgijskich i francuskich podczas I wojny światowej. Oficjalnie oznaczona jako 42-cm kurze Marinekanone 14 L / 12 w Räderlafette („42-cm krótki kanon marynarki wojennej 14 L / 12 na wózku kołowym”), niemieccy żołnierze nadali mu przydomek „Big Bertha” po tym, jak jeden z jego pocisków całkowicie zniszczył Fort Loncin podczas oblężenia Liège w Belgii. Do eksploatacji oddano 12 Big Berthas.
Kartkówka
Gadżety i technologia: fakt czy fikcja?
Hologramy często znajdują się na kartach kredytowych.
Pistolet został zaprojektowany i zbudowany w tajemnicy przez firmę Krupp, największego niemieckiego producenta uzbrojenia, w latach przedwojennych wyłącznie w celu przezwyciężenia współczesnych fortów belgijskich i francuskich zbudowanych ze zbrojonego betonu. W czasie budowy Big Berthas były największymi, najpotężniejszymi ruchomymi artyleriami używanymi przez każdą armię. Pistolet mógł strzelać pociskami o masie do 785 funtów (810 kg) na odległość prawie sześciu mil (9 km). Najczęściej używany rodzaj pocisku został wyposażony w bezpiecznik o opóźnionym działaniu, który eksplodował po przebiciu do 40 stóp (12 metrów) betonu i ziemi.
The gun and its carriage, when fully assembled, weighed about 47 tons (42,600 kg). The Big Berthas generally operated in pairs, and each was crewed and serviced by about 240 men. For transport to the battlefield, the howitzer was disassembled into components and loaded onto five special wagons pulled by gasoline-powered motor tractors. For long-distance travel, the road wagons and other equipment were moved by railway cars. After detraining, the transport wagons were hauled by tractor to the firing site, where the guns were reassembled. Under ideal conditions a Big Bertha could be assembled in six hours.
At the start of war, the German army had only two Big Berthas, and both saw their first action against the complex of Belgian forts around Liège on August 12, 1914. In five days, they destroyed a succession of forts and compelled the surrender of the city, thereby opening the way for the German army to advance westward through southern Belgium on its way to invading northern France. Farther to the west, the forts around the city of Namur were similarly battered into surrender by the Big Berthas and Škoda 305-mm (12-inch) mortars on August 21–25. Two more successful sieges followed at Maubeuge (August 25–September 8) and Antwerp (September 28–October 10). In 1915, as more Big Berthas were built and fielded (for a total of 12 guns), they produced similar results against Russian forts. The Battle of Verdun in 1916 proved to be the swan song for the Big Berthas, which were unable to penetrate the reinforced concrete of the modernized French forts at Douaumont and Vaux.
According to some sources, the nickname “Big Bertha” was bestowed on the guns in honour of Bertha Krupp von Bohlen und Holbach, owner of the Krupp firm. In popular usage, the name Big Bertha was also applied, incorrectly, by members of the Allied forces to the extreme long-range cannons with which the Germans shelled Paris in 1918; those guns are properly known as Paris Guns.
