Obrzęd Poświęcenia Ikon Laboratorium Tradycji 2019 cz.1 (Może 2024)
Obrządek bizantyński, system praktyk i dyscyplin liturgicznych przestrzegany przez Kościół prawosławny wschodni i większość kościołów obrządku wschodniego, które są w komunii z Rzymem.
Bizantyjski obrzęd powstał w greckim mieście Antiochia (we współczesnej południowej Turcji), jednym z najwcześniejszych i najbardziej znanych ośrodków chrześcijaństwa; ale został opracowany i udoskonalony w Bizancjum lub Konstantynopolu (Stambuł). Obrzęd związany był przede wszystkim z Wielkim Kościołem w Konstantynopolu i posługiwał się językiem greckim. Gdy Konstantynopol zwiększył swoje wpływy, obrządek utracił swój wyłączny grecki charakter i stał się bizantyjski, ponieważ został przetłumaczony na język różnych ludów, które go przyjęły.
Kilka autokefalów (kościelnych niezależnych) wschodnich kościołów prawosławnych przestrzega kanonicznych obrzędów wywodzących się z pierwotnego obrządku bizantyjskiego. Liczba tych kościołów różniła się w historii, ale obejmowała Kościół w Konstantynopolu (Stambuł), Kościół w Aleksandrii (Egipt), Kościół w Antiochii (z siedzibą w Damaszku, Syria) oraz kościoły w Jerozolimie, Rosja, Ukraina, Gruzja, Serbia, Rumunia, Bułgaria, Cypr, Grecja, Albania, Polska, Słowacja i Republika Czeska oraz Ameryka. Kilka z tych obrzędów zostało w przeszłości stłumionych lub rozproszonych przez rządy.
We wczesnym kościele chrześcijańskim liturgie rozwijały się stopniowo i zostały zasadniczo ukształtowane przez VI wiek, chociaż nastąpił dalszy rozwój. Spośród trzech liturgii używanych w kościołach obrządku bizantyjskiego liturgia św. Jana Chryzostoma jest celebrowana najczęściej i jest normalną nabożeństwem. Liturgia św. Bazylego Wielkiego jest dłuższa i jest używana 10 razy w roku. Liturgia Przedświętych (św. Grzegorza Wielkiego) jest odprawiana w środy i piątki podczas Wielkiego Postu oraz od poniedziałku do środy Wielkiego Tygodnia. Czwarta liturgia św. Jakuba Apostoła jest bardzo rzadko używana. Język liturgiczny różni się w zależności od kraju, ale kościoły obrządku bizantyjskiego w Stanach Zjednoczonych na ogół nadal posługują się językiem kościoła macierzystego.
