Zgłąb (Megarhyssa cf. rixator).. (Może 2024)
Ichneumon (rodzina Ichneumonidae), każda z dużej i szeroko rozpowszechnionej grupy owadów (rzędu Hymenoptera) o znaczącym znaczeniu gospodarczym. Nazwa czasami odnosi się do dowolnego członka nadrodziny Ichneumonoidea, która obejmuje rodziny Stephanidae, Braconidae i Ichneumonidae. Stephanidae, grupa w dużej mierze tropikalna, składa się z kilkuset gatunków, a Braconidae to duża, szeroko rozpowszechniona grupa występująca zarówno w regionach umiarkowanych, jak i tropikalnych.
Znanych jest około 40 000 gatunków ichneumonu. Dorosłych znacznie różnią się kształtem, kolorem i rozmiarem, średnio około 1,2 cm (około 1 / 2 cala). Największe ich pneumony z Ameryki Północnej, z rodzaju Megarhyssa, osiągają 5 cm długości. Większość gatunków przypomina osy o długim, smukłym, zakrzywionym brzuchu. Zazwyczaj różnią się od parzących osy dłuższymi antenami z większą liczbą segmentów lub odcinków. Owipositor, czyli organ składający jaja, jest często dłuższy niż ciało. Wiele gatunków ma ciemną plamę na przednim skrzydle.
Ichneumony pasożytują na wielu grupach owadów, zwłaszcza Lepidoptera (ćmy i motyle), Coleoptera (chrząszcze) i innych Hymenoptera. Niektórzy wykorzystują pająki jako gospodarze. Tak więc grupa jako całość jest korzystna dla ludzi, ponieważ pasożytuje na wielu szkodnikach owadzich. Stosunkowo niewielka liczba gatunków pasożytuje pożyteczne owady.
Samice składają jaja w larwach lub poczwarek (rzadko jaja lub osoby dorosłe) żywiciela lub na nim. Larwa ichneumon żeruje na tłuszczach i płynach ustrojowych gospodarza aż do pełnego wzrostu, a następnie zwykle obraca jedwabisty kokon. Gatunki pasożytujące na żywicielach w otwartych siedliskach zwykle rozwijają się jako pasożyty wewnętrzne, podczas gdy te, które atakują żywicieli w ukrytych miejscach, takich jak norki, zwykle żywią się żywicielem zewnętrznie. W większości przypadków jedna larwa rozwija się w jednym gospodarzu. Jednak w niektórych przypadkach wiele larw rozwija się w jednym gospodarzu.
