Dywan Khotan, wykładzina podłogowa tkana ręcznie w starożytnym mieście Khotan (Hotan) w południowym Uygurze w autonomicznym regionie Sinciang (chiński Turkistan). Dywaniki Khotan były kiedyś nazywane dywanami Samarkanda po centrum handlowym Azji Środkowej. Łączą chińskie detale ze środkowoazjatyckimi wzorami i zachodnie żywe kolory, z wyjątkiem przypadków, gdy ostatnie ulotne barwniki zmniejszyły swój efekt do wypranych pasteli. Na technikę całkowicie jedwabnych dywanów Khotan, z których niektóre mają obszary z metalowej nici, wpłynęły do pewnego stopnia wcześniejsze dywany z Persji, ale dekoracja na ogół składa się z wzorów kratowych zawierających skupiska rozet. Podobne wzory zastosowano do dywanów wełnianych, wraz z potrójnymi medalionami w kolorze niebieskim na czerwonych, winoroślach z granatów, które wyrastają z małych wazonów, lub być może kasetonowymi wzorami przedstawiającymi głowy chryzantemy zamknięte w kwadraty. Granice mogą mieć chińskie wzory fal i progów lub kwitnące winorośle. Ṣffs, liczne dywany modlitewne na użytek grupy, zostały utkane z wełny i jedwabiu.
Podobne dywany z jednym lub kilkoma rzędami nisz modlitewnych zostały również wykonane we wcześniejszych czasach w Uşak, w Indiach Mughal, a nawet wśród turkmeńskich Ersari. Dywany Khotan z wełnianym włosiem mają bawełnianą osnowę i wełnę o mieszanym kolorze lub bawełniany wątek i są zwykle wykonane z asymetrycznym węzłem. Kolory pól mogą być niebieski, żółty lub biały, a także zwykle czerwony. Odcienie bardzo wyblakłe uważano za szokujące, gdy były nowe, zwłaszcza jeden anilinowo-czerwony fiolet.
