Przemysław Głowacki 'Architektura XIX wieku' (Może 2024)
Ozdoby, w architekturze stosowane ozdoby w różnych stylach, które są cechą charakterystyczną budynków, mebli i artykułów gospodarstwa domowego. Ozdoby często występują na belkach, kolumnach i szczytach budynków oraz wokół wejść i okien, szczególnie w formie listew. Przez cały czas starożytności i renesansu, a później budynków sakralnych, bardzo ważny był ornament ozdobny, często mający znaczenie symboliczne. Motyw płatka hymnu był szczególnie popularny na listwach starożytnych greckich gzymsów. Inne starożytne motywy to egipski kartusz (owal), sztukateria (bandowanie) kapiteli, ryflowanie i cofanie się kolumn, płaskorzeźby listwy jaj i rzutek (z naprzemiennymi owalnymi i spiczastymi formami) oraz przewijanie, takie jak znalezione na Jonowe stolice i wzór biegnącego psa (lub zwój fali). Upiększanie odnosi się do ciągłego zdobienia wokół szczytu ściany, powszechnego w okresie gotyckim. W tym okresie często stosowano również motyw pieluchy - wzór małych powtarzających się kształtów. Wykorzystanie pasków (z przeplotem), które powstały z metaloplasty islamskiej, jest charakterystyczne dla architektury manierystycznej i mebli.
