Spisu treści:
Wartościowość pierwiastków chemicznych. Ustalanie wzorów i nazw związków chemicznych (Może 2024)
Główne związki i reakcje z innymi pierwiastkami
Spośród produkowanych w handlu związków potasu prawie 95 procent z nich jest wykorzystywanych w rolnictwie jako nawóz. (Związki potasu są również w mniejszym stopniu ważne przy wytwarzaniu materiałów wybuchowych.) Światowa podaż potażu na nawóz wynosi około 25 milionów ton (w przeliczeniu na K 2 O, chociaż potas w nawozie jest najczęściej obecny jako KCl). Duże złoża sylvitu w Saskatchewan w Kanadzie zapewniają ponad 25 procent światowych potrzeb. Innymi głównymi źródłami potażu są Niemcy, Rosja, Białoruś, Indie, Chile i Izrael. Woda morska, solanki i popioły roślinne są również wykorzystywane jako źródła potażu.
Chlorek potasu, KCl, jest naturalnie występującą solą potasu, która oprócz zastosowania jako nawóz, jest również surowcem do produkcji innych ważnych związków potasu. W wyniku elektrolizy chlorku potasu otrzymuje się wodorotlenek potasu (zwany również potażem żrącym), który łatwo wchłania wilgoć i jest wykorzystywany do wytwarzania mydeł w płynie i detergentów oraz do przygotowywania wielu soli potasu. Reakcja jodu i wodorotlenku potasu wytwarza jodek potasu, KI, który jest dodawany do soli kuchennej i paszy dla zwierząt w celu ochrony przed niedoborem jodu.
Inne związki potasu o wartości ekonomicznej obejmują azotan potasu, znany również jako saletra, lub azot, KNO 3, który ma szerokie zastosowanie jako nawóz oraz w fajerwerkach i materiałach wybuchowych i był stosowany jako środek konserwujący żywność; chromian potasu, K 2 CrO 4, który jest stosowany do garbowania skóry i farbowania tekstyliów; oraz siarczan potasu, K 2 SO 4, który jest wykorzystywany w produkcji nawozów i ałunów potasu.
Właściwości chemiczne potasu są podobne do sodu, chociaż ten pierwszy jest znacznie bardziej reaktywny. Potas różni się od sodu pod wieloma względami. Podczas gdy sód jest zasadniczo niereaktywny z grafitem, potas reaguje tworząc szereg związków międzykomórkowych, z których najbogatszy ma wzór KC 8. Związki powstają przy stosunkach atomowych węgiel-potas wynoszących 8, 16, 24, 36, 48 i 60 do 1. Siatka grafitowa rozszerza się podczas penetracji potasu między warstwami. Potas reaguje z tlenkiem węgla w temperaturach tak niskich jak 60 ° C (140 ° F) z wytworzeniem wybuchowego karbonylu (K 6 C 6 O 6), pochodnej heksahydroksybenzenu.
Zarówno ciekły potas, jak i NaK są bardziej reaktywne niż ciekły sód z powietrzem i tlenem. Potas reaguje gwałtownie z wodą, wytwarzając pół mola wodoru na mol potasu i wody i generuje około 47 kilokalorii na mol ciepła. Potas można przechowywać w gazowym azocie bez reakcji. Reaguje z wodorem w temperaturze około 350 ° C (660 ° F) z wytworzeniem wodorku.
Potas jest wysoce reaktywny z halogenami i detonuje, gdy zetknie się z ciekłym bromem. Gwałtowne wybuchy zaobserwowano również, gdy mieszaniny potasu i kwasów chlorowcowych podlegają wstrząsowi. Eksplozje miały również miejsce, gdy potas zmieszano z wieloma solami halogenku metalu lub ze związkami chlorowcoorganicznymi.
W podwyższonych temperaturach potas redukuje dwutlenek węgla do tlenku węgla i węgla. Stały dwutlenek węgla i potas reagują wybuchowo pod wpływem wstrząsu. Utlenianie amalgamatu potasu dwutlenkiem węgla powoduje powstawanie szczawianu potasu (K 2 C 2 O 4). Potas nie reaguje z benzenem, chociaż cięższe metale alkaliczne, takie jak cez, reagują, tworząc produkty metaloorganiczne.
