Starożytny grecki teatr Skene
Teatr antyczny Grecki (Może 2024)
Skene, (z greckiego skēnē, „budowanie sceny”), w starożytnym greckim teatrze, budynek za placem zabaw, który pierwotnie był chatą do zmiany masek i kostiumów, ale ostatecznie stał się tłem, przed którym powstał dramat. Pierwsze użycie c. 465 pne skene było pierwotnie małą drewnianą konstrukcją skierowaną do kręgu widzów. Rozwinął się w dwupiętrowy gmach ozdobiony kolumnami, z trzema drzwiami służącymi do wejść i wyjść oraz wyglądem duchów i bogów; był otoczony skrzydłami (paraskēnia). Pod koniec V wieku pne drewniany szkielet zastąpiono trwałą kamienną konstrukcją. W teatrze rzymskim była to wyszukana fasada budynku. Nowoczesna koncepcja sceny teatralnej, która jest integralną i funkcjonalną częścią sztuki, wyewoluowała z okresu renesansu. W starożytnym teatrze skene stanowiło jedynie konwencjonalne tło.
Ibisbill (Ibidorhyncha struthersii), azjatycki ptak nazwany na cześć długiego, czerwonego, zakrzywionego w dół dziobu (podobnego do ibisa), którego używa do badania jedzenia pod kamieniami wzdłuż strumieni i stawów. Raczej grubo osadzone ptaki o długości około 40 centymetrów (16 cali), ibisbills mają krótsze nogi niż ich rodzina
Podświetlany rękopis, odręcznie napisana książka ozdobiona złotem lub srebrem, żywe kolory lub wyszukane wzory lub miniaturowe obrazy. Termin „oświetlenie” pierwotnie oznaczał upiększenie tekstu złotem lub srebrem, sprawiając wrażenie, że strona została dosłownie oświetlona.