Victoriano Huerta (ur. 23 grudnia 1854 r., Colotlán, Meksyk) - zmarł 13 stycznia 1916 r., El Paso, Teksas, USA), dyktatorski prezydent Meksyku (18 lutego 1913 r. - 15 lipca 1914 r.), Którego reżim zjednoczyły odmienne siły rewolucyjne w opozycji do niego.
Kartkówka
Historia 101: Fakt czy fikcja?
Kanada jest w pełni niezależna dopiero od 1982 roku.
Urodzony w indyjskich rodzicach Huerta trenował w Chapultepec Military College i ostatecznie osiągnął stopień generała w armii pod rządami dyktatora Porfirio Díaza. Choć wielbiciel Díaza, Huerta służył swemu następcy, liberalnemu prezydentowi Francisco Madero, jako szef sztabu armii. Kiedy część armii w Meksyku zbuntowała się przeciwko Madero w lutym 1913 r., Huerta połączył siły z rebeliantami, zmusił Madero do rezygnacji i objął przewodnictwo. Madero został zastrzelony kilka dni później na rozkaz Huerty.
Huerta rozwiązał kadencję i ustanowił dyktaturę wojskową. Jego rządy były zarówno nieefektywne, jak i bardzo represyjne, i niemal natychmiast stanął w obliczu sprzeciwu sił konstytucjonalistycznych kierowanych przez Venustiano Carranza, Álvaro Obregón, Pancho Villa i Emiliano Zapata. Wygrali poparcie Woodrowa Wilsona, nowo wybranego prezydenta USA, który odmówił uznania Huerty, wysłał żołnierzy do okupacji Veracruz i zezwolił na dotarcie broni do rebeliantów. Pokonany przez siły konstytucjonalistów Huerta zrezygnował 15 lipca 1914 r. I uciekł do Hiszpanii. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych w 1915 roku, został aresztowany pod zarzutem wzniecania buntu w Meksyku i zmarł w areszcie w Fort Bliss.
