William Morris Hunt (ur. 31 marca 1824 r., Brattleboro, Vermont, USA - zm. 8 września 1879 r., Isles of Shoals, New Hampshire), romantyczny malarz, który stworzył modę w Stanach Zjednoczonych dla świetlistego, nastrojowego malarstwa francuskiego Szkoła Barbizon.
Kartkówka
To czy tamto? Malarz kontra architekt
Louise Blanchard Bethune
Po studiach na Uniwersytecie Harvarda Hunt studiował u Thomasa Couture'a w Paryżu, a następnie w Barbizon u Jean-François Milleta, jednego z liderów szkoły malarzy Barbizon. Po powrocie do Nowej Anglii Hunt przedstawił dzieła Camille Corot, Théodore Rousseau i szkoły Barbizon kręgom społeczeństwa bostońskiego, w których się przeprowadził, pomagając w ten sposób skierować wschodzące pokolenie amerykańskich malarzy w stronę Paryża z dala od stylu narodowego przez szkolnych malarzy krajobrazu z rzeki Hudson.
Po 1855 r. Namalował niektóre ze swoich najlepszych obrazów, przypominających jego życie we Francji i wpływ Milleta - w tym The Belated Kid (1854–57), Girl at the Fountain (1852), Hurdy-Gurdy Boy (1851) - badania charakteryzuje się prostotą w rysowaniu i tonacji. Publiczne zapotrzebowanie w tym czasie dotyczyło jednak portretów, a Hunt uzyskał wiele zleceń od znanych patronów. Wiele jego obrazów i szkiców, wraz z jego kolekcją dzieł sztuki, zostało zniszczonych przez wielki pożar w Bostonie w 1872 r. W 1878 r. Otrzymał dużą zlecenie na namalowanie dwóch malowideł ściennych dla stolicy w Albany w stanie Nowy Jork: The Flight of Night and The Odkrywcy, ostatecznie zginęli w wyniku rozpadu kamiennych paneli, na których zostały namalowane. W swojej późniejszej pracy skupił się głównie na amerykańskim krajobrazie.
Hunt napisał (Talks on Art, 1878) i był magnetycznym i przekonującym nauczycielem; wśród jego wpływów byli malarz John La Farge oraz William i Henry James.
