Księżyce Marsa - Fobos i Deimos (Może 2024)
Deimos, zewnętrzny i mniejszy z dwóch księżyców Marsa. Został odkryty teleskopowo wraz z towarzyszącym mu księżycem, Fobosem, przez amerykańskiego astronoma Asaph Hall w 1877 roku i nazwany na cześć jednego z synów Aresa, greckiego odpowiednika rzymskiego boga Marsa. Deimos to nieregularny skalisty obiekt o kraterowej powierzchni pokrytej grubą warstwą drobnych śmieci.
Z grubsza elipsoidalny kształt Deimos mierzy około 15 km (9 mil) w swoim najdłuższym wymiarze. Krąży raz wokół Marsa co 30 godzin i 17 minut w średniej odległości 23 458 km (14 576 mil) na orbicie kołowej, która leży w odległości 2 ° od płaszczyzny równikowej Marsa. Długa oś satelity jest zawsze skierowana w stronę Marsa; podobnie jak w przypadku Księżyca na Ziemi, ma on okres obrotowy równy okresowi na orbicie, dzięki czemu zachowuje tę samą twarz względem planety.
Pomimo niewielkiej grawitacji, zaledwie około jednej tysięcznej na Ziemi, Deimos zachował na swojej powierzchni znaczne ilości drobnego regolitu (nieskonsolidowanych skalistych gruzów). Wydaje się więc gładszy niż Phobos, ponieważ jego kratery leżą częściowo zakopane pod tym luźnym materiałem. Największy krater, położony w pobliżu bieguna południowego satelity, ma szerokość około 2,5 km. Powierzchnia Deimos jest szara i bardzo ciemna; jego współczynnik odbicia wynosi tylko 7 procent - około połowy powierzchni Księżyca. Ten fakt i niska średnia gęstość satelity (około 1,5 grama na centymetr sześcienny) wskazują na skład węgla i sugerują, że Deimos może być uchwyconym obiektem podobnym do asteroidy.
