JOHN LAW (amerykański dyplomata) - Polska jest wzorem bezpieczeństwa dla wszystkich sojuszników (Może 2024)
George Mitchell, w całości George John Mitchell (ur. 20 sierpnia 1933 r., Waterville, Maine, USA), amerykański polityk i dyplomata, który pełnił funkcję członka Senatu USA (1980–1995), w tym pełni funkcję przywódcy większościowego (1989 r. –95), a który później był specjalnym doradcą w procesie pokojowym w Irlandii Północnej pod presją USA. Bill Clinton (1995–2000) i był specjalnym wysłannikiem na Bliski Wschód pod pres. Barack Obama (2009–11).
Kartkówka
Amerykańska historia i polityka
Kto sporządził amerykańską deklarację niepodległości?
Mitchell uzyskał tytuł licencjata w Bowdoin College w Brunszwiku w stanie Maine (1954), zanim zaciągnął się do armii USA, gdzie pełnił funkcję oficera kontrwywiadu w Berlinie. Po ukończeniu służby w 1956 roku wrócił do Stanów Zjednoczonych i uzyskał stopień naukowy na Georgetown University w Waszyngtonie (1960). Mitchell pozostał w Waszyngtonie, pracując jako adwokat w departamencie antymonopolistycznym Departamentu Sprawiedliwości (1960–62) i jako asystent amerykańskiego senatora Edmunda Muskie (1962–65). Mitchell opuścił Waszyngton, aby pracować dla firmy prawniczej w Maine, ale utrzymał swoje więzi polityczne. Przewodniczył Partii Demokratycznej w Maine (1966–1968) i pracował nad kampanią wiceprezydenta Muskie z 1968 r., A także nad ofertą Muskiego dotyczącą nominacji na prezydenta Demokratów cztery lata później. Mitchell kandydował na gubernatora stanu Maine w 1974 r., Ale został nieznacznie pokonany przez niezależnego kandydata Jamesa Longleya. W 1977 r. Mitchell został mianowany prokuratorem generalnym stanu Maine, który zajmował do czasu powołania go przez Pres. Jimmy Carter w 1979 roku.
Kiedy Muskie został mianowany sekretarzem stanu w 1980 r., Mitchell został wybrany do ukończenia ostatnich dwóch lat kadencji Muskie w Senacie. Zdobył miejsce wprost w 1982 r. I zyskał rozgłos w kraju w 1987 r. Dzięki swojej ostrej krytyce Olivera Northa podczas przesłuchań w Senacie nad sprawą Iran-Contra. W następnym roku Mitchell został wybrany przywódcą większości w Senacie i przyjął tę rolę, gdy 101. Kongres rozpoczął swoją sesję w styczniu 1989 r. Jako umiarkowany liberał w większości kwestii, był szanowany przez prawodawców po obu stronach nawy politycznej. W 1994 r. Mitchellowi zaoferowano stanowisko Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych zwolnione przez emeryturę Harry'ego A. Blackmuna, ale odmówił nominacji, stwierdzając, że chce poświęcić swój czas na reformę opieki zdrowotnej. Mitchell przeszedł na emeryturę w Senacie w 1995 r.
Pod koniec 1995 r. Mitchell przyjął stanowisko specjalnego doradcy Pres. Bill Clinton o konflikcie w Irlandii Północnej. W ciągu następnych pięciu lat Mitchell przekroczył Atlantyk ponad 100 razy, mediując wnioski z działań wojennych, które nękały ten region od pokoleń. Jego praca zakończyła się Porozumieniem w Wielki Piątek (Porozumienie z Belfastu) z 1998 r. I ostatecznie likwidacją Irlandzkiej Armii Republikańskiej. Za swoje wysiłki Mitchell w 1999 r. Otrzymał Prezydencki Medal Wolności, Pokojową Nagrodę UNESCO i honorowe rycerstwo w Zakonie Imperium Brytyjskiego. W 2000 r. Został wybrany na przewodniczącego międzynarodowego komitetu ds. Konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Analiza grupy, ukończona w 2001 r., Wymagała ustępstw od obu stron i zapewniła ramy dla przyszłych negocjacji.
Mitchell pożyczył swoje umiejętności dyplomatyczne sferze korporacyjnej, gdzie jako prezes Disney Company (2004–2007) uniknął buntu akcjonariuszy i pomógł poprowadzić giganta rozrywki przez sporną zmianę przywództwa. W 2006 r. Bud Selig, komisarz Major League Baseball, poprosił go o przeprowadzenie dochodzenia w sprawie nielegalnego używania przez graczy środków poprawiających wydajność. Raport Mitchella, wydany w grudniu 2007 r., Stwierdził, że nadużywanie narkotyków było szeroko rozpowszechnione w całej lidze, i zidentyfikował 89 obecnych i byłych graczy, w tym nazwy marki, takie jak Barry Bonds i Roger Clemens, jako użytkowników substancji zabronionych. Raport doprowadził do utworzenia stałego działu dochodzeń w sprawie nadużywania substancji w ramach Major League Baseball.
Mitchell powrócił do służby publicznej w styczniu 2009 r., Kiedy Pres. Barack Obama mianował go specjalnym wysłannikiem na Bliski Wschód. Jego wysiłki zmierzające do wynegocjowania porozumienia pokojowego między Izraelczykami a Palestyńczykami zakończyły się jednak niepowodzeniem, ponieważ działania wojenne między obiema stronami wydawały się nasilać. W maju 2011 r. Mitchell zrezygnował ze swojego stanowiska.
