10 WYJĄTKOWYCH ZWIERZĄT ŻYJĄCYCH W POLSCE (Może 2024)
Szakal, jeden z kilku gatunków wilczych drapieżników z rodzaju psów, Canis, rodzina psowatych, dzielący się z hieną przesadną reputacją tchórzostwa. Zazwyczaj rozpoznaje się cztery gatunki: szakala złotego lub azjatyckiego (C. aureus), występującego ze wschodniej Europy do Azji Południowo-Wschodniej, afrykańskiego złotego wilka (C. anthus), występującego w północnej i wschodniej Afryce oraz czarnozielonego (C. mesomelas) i szakale w paski (C. adustus) z południowej i wschodniej Afryki. Szakale dorastają do długości około 85–95 cm (34–37 cali), w tym ogon 30–35 cm (12–14 cali) i ważą około 7–11 kg (15–24 funtów). Złote szakale i afrykańskie złote wilki są żółtawe, szakal z czarnym grzbietem jest rdzawo-czerwony z czarnym grzbietem, a szakal w paski jest szarawy z białym ogonem i niewyraźnym paskiem po każdej stronie.
pies: Szakale
Przez lata istniało pewne spór co do tego, czy szakal jest prawdziwym psim psem, ale obecnie uważa się, że cztery znane odmiany
Szakale zamieszkują otwarty kraj. Są nocnymi zwierzętami, które zwykle chowają się w dzień w zaroślach lub zaroślach i siadają o zmierzchu, by polować. Żyją samotnie, w parach lub w paczkach i żywią się małymi zwierzętami, materiałem roślinnym lub padliną. Podążają za lwami i innymi dużymi kotami, aby dokończyć tusze, gdy większe zwierzę zje swoje wypełnienie. Podczas polowania w paczkach potrafią powalić zdobycz tak dużą jak antylopa lub owca.
Podobnie jak inni członkowie rodzaju, szakale śpiewają wieczorem; ich płacz jest uważany za bardziej przerażający dla ludzkich uszu niż hieny. Mają obraźliwy zapach spowodowany wydzielaniem gruczołu u podstawy ogona. Młode rodzą się w norach, mioty zawierają od dwóch do siedmiu szczeniąt; ciąża trwa od 57 do 70 dni. Podobnie jak wilki i kojoty, szakale krzyżują się z psami domowymi.
Aardwolf, rodzina Hyaenidae, jest czasem nazywany szakalem grzywiastym lub szarym. Południowoamerykański lis, Dusicyon, jest czasem nazywany szakalem.
