Piperaceae, rodzina pieprzu z rzędu Piperales, ważna z handlowego punktu widzenia ze względu na Piper nigrum, źródło pieprzu czarno-białego. Rodzina składa się z około 5 rodzajów, z których 2 - Piper (około 2000 gatunków) i Peperomia (około 1600 gatunków) - są najważniejsze. Rośliny rosną jako zioła, winorośle, krzewy i drzewa i są szeroko rozpowszechnione w tropikach i subtropikach.
Liście Piperaceae, które mają ostry smak, rosną pojedynczo. Liczne kwiaty, pozbawione płatków i płatków, są zatłoczone gęstymi kolcami. Gatunki Piper to głównie krzewy, winorośle drzewiaste i małe drzewa. Wiele z nich stosuje się w lekach oraz w żywności i napojach jako przyprawy i przyprawy. Piper nigrum jest 9-metrowym (30 stóp) drzewiastym pnączem pochodzącym z południowych Indii i Sri Lanki; jest uprawiany w większości regionów tropikalnych, w których wilgotność gleby jest stała, a temperatury niezawodnie ciepłe. Ostrość papryki Piper przypisuje się chawicynie, żywicy. Obecne są również alkaloidy piperyna (która nadaje ostrość brandy) i piperydyna. Do produkcji sosów mięsnych stosuje się olejek eteryczny destylowany z pieprzu. P. cubeba, szczególnie ważne w Azji Południowo-Wschodniej, jest źródłem kubebu, stosowanym w różnych lekach oraz do aromatyzowania papierosów i gorzkich napojów. Na Wschodzie żucie liści papryki betelowej P. betle z kawałkami orzechów betelu (Areca catechu) i limonki jest szeroko praktykowane ze względu na jego łagodnie stymulujące działanie. Uroczysty napój z Fidżi i innych wysp Pacyfiku, zwany kava, kawakawa, aiva i yagona, jest wytwarzany z korzenia P. metysticum; ma działanie narkotyczne i uspokajające. Gatunki Peperomia rosną głównie jako niskie zioła, chociaż niektóre rosną na drzewach jako epifity. Kilka gatunków glebowych uprawia się jako rośliny doniczkowe ze względu na ich atrakcyjne liście. Młode liście i łodygi P. vividispica są wykorzystywane jako żywność w Ameryce Środkowej i Południowej.
