Edward Calvin Kendall (ur. 8 marca 1886, South Norwalk, Connecticut, USA - zm. 4 maja 1972, Princeton, NJ), amerykański chemik, który wraz z Philipem S. Henchem i Tadeusem Reichsteinem zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1950 r. do badań nad strukturą i biologicznym działaniem hormonów kory nadnerczy.
Kartkówka
Famous American Faces: Fact or Fiction?
Theodore Roosevelt zainspirował misia.
Absolwent Columbia University (Ph.D. 1910), Kendall dołączył do personelu Mayo Foundation, Rochester, Minn., W 1914 roku. Jego wczesne badania dotyczyły izolacji aktywnego składnika (tyroksyny) hormonu tarczycy. Skrystalizował również i ustalił chemiczną naturę glutationu, związku ważnego dla biologicznych reakcji utleniania-redukcji.
Najważniejszym badaniem Kendalla była jednak izolacja z kory nadnerczy kortyzonu hormonu steroidowego (który pierwotnie nazywał związkiem E; 1935). Dzięki Henchowi z powodzeniem zastosował hormon w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (1948). Kendall i Hench wraz z Reichsteinem ze Szwajcarii otrzymali Nagrodę Nobla w 1950 roku, a Kendall wycofał się ze stanowiska dyrektora działu biochemii Fundacji Mayo w 1951 roku. Kendall działał tam również jako kierownik laboratorium biochemicznego w latach 1945–1951, a później odwiedził profesora chemii na Princeton University.
